سلام خدمت تمامی دوستان عزیزم و بزرگانی که از بازدید کننده های وبلاگند:
ابتدا فرا رسیدن این ایام سوگواری را به بازدید کنندگان محترم تسلیت عرض میکنم و ثانیا لازم میدونم این نکته رو یاد اوری کنم که ما سربازان دوره ۶۲ پادگان شهید نامجو همچنان پابرجاییم.
انقدر به فعالییت در این وبلاگ ادامه میدهیم تا خاطره ای از ذهن ها دور نماند.
و پس ار پایان عمر این وبلاگ بتوانیم خاطرات و عکس های دوران خدمت را در هر نقطه ای از جهان به همراه داشته باشیم.
پس در این راه همراهی ام کنید حتی دوستانی که از دوره های پیشین و پسین اند...
انتشار پست بعدی : شب سه شنبه
موضوع جنجالی پست بعدی: قرص های ادرار اور (خاطره ای که از ذهن ها مخفی ماند)
آی ...
ای دریغ و حسرت همیشگی !
ناگهان چقدر زود دیر می شود.
توباش ماهم هستیم رفیق
قرص ادرار آور + قرص ویاگرا.............
یادش بخیر...
یک چیز جالب بگویم باور نمی کنی
من اسفند ۸۲ دوره آموزشی ام رو تو همون پادگان حسن رود گذروندم دوره اش رو یادم رفته اما
جناب سروان دلیوند و ناخدا رهبر رو یادمه هنوز هستند؟
سلام اقا حسین خوبی؟ نه اینا نبودند .. شما دوره چند بودید